مرغ همسایه غازه؟

من اسمم رضاست یه کارگر کارخونه‌ی لوازم خانگیم. آوازه‌ی محصولات سامسونگ رو همه‌مون شنیدیم. شهرت محصولات این شرکت بارها موضوع بحث در کارخونه‌ی ما بوده. یه روز در محل کار بین همکاران این سؤال پیش اومد که کارگرای سامسونگ توی چه وضعی‌اند؟ هر کدوم از کارگرا از تصوراتشون نسبت به وضع خوب کارگرای سامسونگ می‌گفتن و صحبت از این بود: «شرکتی که همه از کیفیت محصولاتش دم می‌زنن بدون شک وضعیت کارگراش مثل ما نیست. قطعاً مدیران و صاحبان سامسونگ کلی به کارگراشون اهمیت می‌دن و براشون ارزش قائلن.»

وسط بحث بودیم که یکی از کارگرا به اسم «شهاب» هی می‌گفت: «کارفرمای خوب کارفرمای مرده است.» شهاب حرفش این بود: «که منفعت سرمایه‌دار و کارگر با هم یکی نیست و تضاد دارن. سرمایه‌دار برای این که سود بیشتری به جیب بزنه باید از مزد و مزایای کارگراش بزنه و سامسونگ هم از این اصل جدا نیست.» خلاصه اینکه از شهاب اصرار و از بقیه انکار.

غروب موقع برگشت از سر کار توی سرویس، گوشی سامسونگم رو دست گرفتم و راجع به مزایا و امکانات رفاهی این شرکت برای کارگراش جستجو کردم: «وضعیت کارگران سامسونگ»

سربرگ اولین نتیجه‌ی جستجو این عبارت بود: «کارگران سامسونگ در اعتراض به وضعیت کاری‌شان 8 تا 10 جولای اعتصاب می‌کنند.»[1]

 باورکردنی نبود. در شرکتی که چنین محصولات به‌روزی می‌سازه و در تکنولوژی سرآمده دیگه چرا باید کارگراش ناراضی باشن و دست به اعتراض بزنن؟ کمی دیگه نتایج را بالا و پایین کردم تا باقی خبرگزاری‌ها را ببینم. بله خبر دُرست بود و نه تنها کارگرای سامسونگ در کره‌ی جنوبی بلکه کارگرای این شرکت در هند هم دست به اعتصاب زده بودن.

خبر رو به شهاب نشان دادم و گفتم: «تو یه چیزی می‌دونستی ها!» شهاب هم گفت: «آره رفیق، نمی‌دونم چرا همه فکر می‌کنن مرغ همسایه غازه. توی همین شرکت خودمون خیلی از کارگرا به ماه نکشیده کارشون رو عوض می‌کنن. چرا؟ چون فکر می‌کنن تنها اینجاس که شرایطش خوب نیست و باقی شرکت‌ها همشون بهتر از اینجان. کارگرا فکر می‌کنن مشکل کارخونه‌ی خودمون، صاحب‌کارخونه‌ست. لابد از اینجا برن به یه کارخونه‌ی دیگه صاحبش بهتره و حتماً وضع‌شون هم بهتر می‌شه.»

آخر شب قبل خواب که می‌خواستم گوشی‌ام رو چک کنم، دیدم شهاب یک سری عکس برام فرستاده.

پرسیدم: «شهاب این چیه؟» گفت: «توی یه سری سایت‌های خارجی دیدم. الان به کمک مترجم گوگل بخشی از خبر رو برات می‌فرستم متوجه میشی.» از آنجایی که گزارش بسیار جالبی بود آن را ترجمه کردم و اینجا آوردم:

فردا که شهاب رو دیدم گفتم: «حق با تو بود. ظاهراً هر جا که بری آسمون همین رنگیه!»

گفت: «هم آره هم نه.»

تعجب کردم. یه نگاهی بهش انداختم که علت نگاهم رو فهمید و قبل از اینکه من چیزی بگم، گفت: «ببین گفتم هم آره، چون که سرمایه‌دار هر جایی که باشه دنبال اینه که بیشتر به کارگر ظلم کنه تا جیب خودش پُر بشه. این مهمه که بدونیم حتی توی یه شرکتی مثل سامسونگ تا وقتی که سرمایه‌داری حاکمه، کارگرا مشکل دارن اما باید برای حقشون بجنگن.

و گفتم هم نه چون که توی بعضی از کارخونه‌ها کارگرا تونستن با اتحادشون علیه شرایطی که کارفرما براشون درست کرده وایسن. درسته که بازم بهشون ظلم میشه و نباید قناعت کنن و بازم بجنگن چون تا وقتی که کارفرما و سرمایه‌دار وجود داره کارگرا استثمار میشن ولی با همین مبارزه‌شون تونستن شرایطشون رو نسبت به قبل کمی بهتر کنن و باید بازم به این کار ادامه بدن.»

شهاب مکثی کوتاه کرد و مثل اینکه بدونه به چی فکر می‌کنم دستاش رو به هم مالید در ادامه رو به من گفت: «ببین راه چاره اینه که ما هم عوض اینکه از این شرکت به اون شرکت بریم، بمونیم و برای حقمون بجنگیم. همون کاری که الان کارگرای سامسونگ میکنن: اتحاد و اعتصاب!»

[1]. کارگران سامسونگ در تاریخ 3 خرداد 1403 دست به اعتصاب زدند؛ سپس برای بار دوم و در تاریخ ذکرشده‌ی بالا یعنی 18 تیر 1403 دوباره اعتصابی 3 روزه را آغاز کردند که این اعتصاب با برآورده نشدن خواست کارگران ادامه‌دار شد. یکی از خواسته‌های اصلی کارگران افزایش دستمزد است.

[2]. کارگران سامسونگ توانستند در سال 2021 اتحادیه‌ی کارگری خود را تأسیس کنند.

[3]. نیمه‌هادی‌ها یکی از اصلی‌ترین قطعات وسایل الکترونیک است.

[4]. نام خبرگزاری کره‌ای که این گزارش را تهیه کرده است.

[5].  https://english.hani.co.kr/arti/english_edition/e_national/1149185.html